Posiew moczu wykonuje się w przypadku pojawienia się objawów wskazujących na zakażenie dróg moczowych (częste oddawanie moczu, ból i pieczenie cewki moczowej). Stwierdzenie obecności bakterii w danej próbce moczu i określenie ich wrażliwości na antybiotyki pozwala dobrać odpowiednie leczenie. Badanie moczu na posiew zlecane jest także w celu potwierdzenia skuteczności podjętego leczenia oraz u kobiet w ciąży.
Zaopatrz się w specjalny, jałowy (sterylny) pojemnik lub podłoże transportowo-wzrostowe (dostępne do kupienia w aptece).
Przed pobraniem próbki moczu umyj ręce, a następnie ujście cewki moczowej.
Pobierz, najlepiej pierwszy poranny mocz, po nocnym spoczynku.
Przed pobraniem próbki moczu dokładnie, ciepłą wodą z mydłem umyj ręce, a następnie ujście cewki moczowej (u kobiet okolice sromu, od przodu w kierunku odbytu, u mężczyzn żołądź po odsunięciu napletka). Wytrzyj się jednorazowym ręcznikiem. Umożliwia to pozbycie się bakterii, które, po dostaniu się do próbki, mogą zafałszować wynik badania.
Do pojemnika, starając się nie dotykać ścianek wewnętrznych, oddaj mocz z tzw. “środkowego strumienia”:
pierwszą niewielką ilość moczu należy oddać do toalety,
następnie oddać mocz do pojemnika (5 – 10 ml),
końcową porcję moczu należy znów oddać do toalety.
Zamknij szczelnie pojemnik z pobraną próbką moczu, na pojemniku napisz imię i nazwisko, datę i godzinę pobrania – nie umieszczaj informacji na pokrywce. Próbkę moczu dostarcz jak najszybciej do Gabinetu Zabiegowego razem ze skierowaniem.
Jeśli nie możesz dostarczyć pojemnika natychmiast, umieść go w lodówce (nie zamrażaj) i przynieś do zbadania w ciągu 2-3 godzin.
Mocz pobrany na zestaw transportowo-wzrostowy można przechowywać w temperaturze pokojowej i dostarczyć w czasie nie dłuższym niż 24 godziny od pobrania.
