Szpital Wolski jest szpitalem miejskim. Pracuje głównie na rzecz mieszkańców dwóch dzielnic Warszawy: Woli, gdzie jest jedyną wieloprofilową placówką opieki zdrowotnej przyjmującą pacjentów w stanach nagłych, i Bemowa, gdzie nie ma żadnego szpitala. Obszar przydzielony szpitalowi przez władze publiczne zamieszkuje około 270 tys. stałych mieszkańców.
Szpital ma obecnie 11 oddziałów leczenia stacjonarnego z pododdziałami (łącznie 356 łóżek), w tym szpitalny oddział ratunkowy (SOR) z 11 łóżkami i 7 miejscami konsultacyjnymi. W jego strukturze znajduje się utworzone w 2012 roku Wolskie Centrum Zdrowia Psychicznego z klinicznym oddziałem psychiatrycznym (30 łóżek), oddziałem dziennym (42 miejsca), zespołem leczenia środowiskowego i specjalistyczną poradnią. Ponadto jest Ośrodek Diagnostyki i Terapii Wewnątrznaczyniowej, Zakład Rehabilitacji Leczniczej i Przychodnia Specjalistyczna, w której jest 9 poradni oraz gabinet diagnostyczno – zabiegowy.
Od 2004 roku szpital posiada certyfikat Systemu Zarządzania Jakością w zakresie lecznictwa szpitalnego, ambulatoryjnego i promocji zdrowia. W 2013 roku dołączył do grona nielicznych szpitali wieloprofilowych, które mają akredytację ministra zdrowia. Jako jeden z pierwszych szpitali w kraju wprowadził w 2007 roku kompleksową informatyzację, w tym możliwość zapisania się przez internet na wizytę do lekarza specjalisty.
Działalność medyczna i pomocnicza szpitala prowadzona jest w 10. pawilonach pochodzących w większości z przełomu XIX i XX wieku bądź z okresu międzywojennego. Tylko 3 z nich wybudowano po II wojnie światowej.
10 lat temu wszystkie pawilony zostały odremontowane z zewnątrz i zyskały nowe elewacje. Następnie rozpoczęto gruntowną modernizację znajdujących się w nich oddziałów, poradni oraz zakładów dostosowując je do wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej, określonych w rozporządzeniu ministra zdrowia.
W tym samym czasie powstał pierwszy od lat, wieloletni program rozwoju naszego szpitala pn. „Program Medyczny Szpitala Wolskiego na lata 2007-2011”. Został opracowany z uwzględnieniem wielu czynników, m. in. trendów demograficznych i epidemiologicznych. Zawarte w nim ustalenia wskazywały, że po dostosowaniu wszystkich oddziałów do wymagań rozporządzenia ministra zdrowia łączna liczba lóżek opieki stacjonarnej zmaleje o około 1/3. A przy tak znaczącej redukcji łóżek niemożliwe będzie utrzymanie dotychczasowej ilości usług w niemal wszystkich specjalnościach, co przy braku możliwości przejęcia przez inny szpital zadań opieki stacjonarnej może powodować zagrożenie bezpieczeństwa zdrowotnego starzejących się mieszkańców miasta.
Zjawisko to wystąpiło z całą mocą wkrótce po zmodernizowaniu naszych oddziałów chorób wewnętrznych, w których ze względu na ich zły stan prace remontowo – modernizacyjne trzeba było podjąć w pierwszej kolejności. Łączna liczba łóżek w tych dwóch oddziałach zmalała ze 161 do 105, co oznaczało, że na 10 tys. mieszkańców Woli i Bemowa mamy tylko 3,9 łóżka internistycznego, podczas gdy w skali kraju wskaźnik ten wynosi 6,9. W rezultacie nasze interny były ciągle przepełnione ponad miarę. W 2012 roku ich średnie obłożenie wyniosło aż 110,8 proc., podczas gdy średnie obłożenie łóżek internistycznych w Polsce wynosiło 74,5 proc. Wskutek tak dużego obłożenia intern powstał problem funkcjonowania SOR, który ma być zawsze gotowy do ratowania ludzi w stanach nagłego zagrożenia życia lub zdrowia. SOR też był wciąż przepełniony, bo wielu pacjentów wymagających dłuższej hospitalizacji musiało być tu leczonych do czasu aż zwolni się miejsce na internie.
Aby uniknąć leczenia pacjentów w niekorzystnych warunkach, dyrekcja szpitala w „Programie medycznym Szpitala Wolskiego na lata 2007-2011” opracowanym pod koniec 2006 roku zarekomendowała władzom m. st. Warszawy wybudowanie na jego terenie nowego pawilonu. Pomimo, iż program uzyskał akceptację Rady Społecznej szpitala oraz komisji zdrowia i rad dzielnic Wola oraz Bemowo, i został dobrze przyjęty przez komisję zdrowia Rady Warszawy władze miasta nie podjęły wówczas decyzji. Wobec tego postulat o konieczności rozbudowy znalazł się w programie rozwoju szpitala na kolejne lata. Uzyskał poparcie nowej Rady Społecznej, która bardzo wspierała starania szpitala o jak najszybsze rozpoczęcie budowy.
Ostateczna decyzja w tej sprawie zapadła w końcu 2014 roku. Nowy, 66-łóżkowy pawilon został oddany do użytku na początku 2017 roku. Znalazły w nim miejsce przeniesione z dotychczasowej siedziby oddziały kardiologiczne wraz z zapleczem diagnostyczno – zabiegowym i ośrodkiem kardiologii inwazyjnej oraz pracownia endoskopii.
W tym samym czasie władze Warszawy zdecydowały o realizacji jeszcze wcześniejszej inicjatywy szpitala, z połowy 2006 roku, dotyczącej zorganizowania oddziału geriatrycznego w od dawna nieużywanych pomieszczeniach po kuchni szpitalnej. W sytuacji postępującego od lat starzenia się społeczeństwa i braku ośrodków wyspecjalizowanych w leczeniu oraz rehabilitacji osób wymagających profesjonalnej opieki geriatrycznej, potrzeba utworzenia oddziału o takim profilu była oczywista. Tym bardziej, że wśród pacjentów naszych oddziałów chorób wewnętrznych przeważają osoby w wieku 65+.
Nowy, pierwszy w Warszawie i w województwie mazowieckim pełnowymiarowy oddział geriatryczny został uruchomiony w końcu 2015 roku. Dotychczas jest to największy oddział o takim profilu na terenie województwa mazowieckiego. Dysponuje 36. łóżkami. Jest dobrze wyposażony, przestronny, dostosowany do potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych. Jego otwarcie wpłynęło korzystnie na funkcjonowanie SOR, który przestał być nieustannie przeciążony, a także na sytuację oddziałów chorób wewnętrznych, gdzie można było ograniczyć liczbę tzw. dostawek, tj. łóżek dostawianych w salach chorych czy na korytarzach. Jednocześnie, co jest również ważne, znacznie krótszy jest teraz czas oczekiwania pacjentów zakwalifikowanych w SOR do dalszej hospitalizacji na miejsce we właściwym oddziale.
Warszawa, sierpień 2018